HÜSEYİN GÖK

DOĞUMU

Kahramanmaraş’ın Andırın ilçesinin Gökahmetli köyünde 1960 yılında doğdu.

ÖĞRENİMİ

İlkokulu kendi köyünde, ortaokulu Osmaniye-Kadirli’de, liseyi Adana’da okudu. 1987 yılında Atatürk

Üniversitesi Ziraat Fakültesinden mezun oldu.

1997 yılında KSÜ Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla

Bitkileri Anabilim Dalında Yüksek Lisansını tamamladı. GÖREVİ

Kahramanmaraş İl Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğünde ziraat mühendisi olarak göreve başladı. Halen aynı müdürlükte görevini sürdürmektedir.

EDEBİ YAŞAMI

Şiirleri ve yazıları; Dergah, Yeni Edebiyat Yaprağı, Edebiyat

Ortamı, Ayna, İnsan, Alkış, Usare, Güneysu dergilerinde yayımlanmıştır.

MAHLAS

Şiirlerinin ilk yayımlandığı dönemde ve Dergah dergisi yazısında H. Hüseyin Göksel müstearını kullanmıştır.

------------------

ŞİİRLERİ

1.

KADİM ŞEHİR MARAŞ

tarihten koşup gelen

kadim şehir Maraş,

‘yorgun savaşçı’ misali

kartal yuvasında

yorgunluk çıkarırcasına

yaslar sırtını Ahırdağı’na,

ayaklarının altında

engin ovaları

uzanırken sonsuzluğa

ve sağında Ceyhan

solunda Aksu ırmağı

bir kuşak gibi

sararken belini

seyreder ufukları

yaylalarında oynaşır ceylanları

uçuşur düzlüklerinde turaçları,

dağları sırdaşı olur

geçit vermez yolları yoldaşı,

tutunur sevdasına

tellerine vurur sazının

çığırırken türkülerini

savurur semaya,

davullar çalınıp

halaylar çekilirken

güvercinler sığırcık kuşları

başlatırlar göksel şölenlerini

tarihin tanıklığında

nice harpler gördü

yiğitleri destanlar yazdı

kahramanlıkları düşmedi dillerden,

Mekke Medine Bağdat Şam

Kudüs Kahire Semerkant Buhara

Bakü Grozni Kırım Mostar

Saraybosna Kurtuba

kardeş şehirleri oldu

içinden nehirler geçen

trenler geçen şehir,

kıyam halinde daim

Anadolu’nun bağrında

sürdürür duruşunu mütevekkil..

--------

2.

KAFDAĞINI 
ARAYAN ANKA KUŞU

güneş

kanatlarını açtı

geçti üzerimden

yaktı benliğimi

bana bende oldu birden

pervane oldum etrafında

yandım ataşlarına

kül oldum

bir zaman aralığı bekledim

an geldi küllerimden doğdum

kanat çırptım mütemadiyen

düştüm yeniden yollarına

ben yolumdan

yolum benden geçmedi

ararım hâlâ

kafdağı mı..

--------

3.

CAN İÇRE

yâr’dan ayrı düştüm düşeli

bir dağbaşı yalnızlığı benimki

içimde korkunç depremlerden

kaçışır ceylanlarım,

yüce dağlar durağım olur

vadiler yatağım

bulutlar duvağım

yağmurlar gözyaşım

sellere karışır

ırmaklarla yarışırım,

dağlar bayırlardan geçer

çağlayanlarla denizine düşerim

türap olur ayaklarına serilirim

tozuyarak yollarına

bu arayış adanış

sürer mütemadiyen

yolunda canan’ın..

--------

4. 

SEMENDER

ne yöne baksam

sen varsın

ve vardın

mevsimler ki

rüzgar gibi geçer

ömürler

seninle

neşve bulur hayat

nefesinle taçlanır gönül

aşkın

içimde kor

yolunda semenderim

âh ey yâr

varlığın vaham

yokluğunda çölüm

ümidin ve sevincinle

daim

ışığınla kaim oldum

----------------------------------------------------

e posta: hsyngok@hotmail.com

----------------------------------------------------