ÖĞRENİMİ: İlkokulu Suluk'ta, ortaokulu Afşin'de okudu. Ozanımız,
halk âşıklarının öyküleri ve şiirleri ile büyüdü. Liseyi okumaya Maraş
İmam-Hatip lisesine geldiğinde Necip Fazıl'la tanışması, şiire olan sevgisini
eyleme dönüştürdü. Yazdığı şiirler kalıyordu artık. Yazdıkları, zamanın sanat
ve edebiyat dergilerinde seyrek de olsa yayınlanıyordu.
GÖREVİ VE YAPTIKLARI: Askerlik dönüşü, Mili Eğitim Kurumunda
başladığı Devlet Memurluğundan 2007 senesinde emekli oldu.
· Maraşt’a yaşamakta.
--------------
ŞİİRİ
------
Sevebiliyoruz Da
Dünyayı sevmedi nedense insan
Bir kahrını çekti bin ah işitti
Bu duyguları ben kime anlatsam
Sevdaları çekti mutluluk bitti
Denizi dağları ovası güzel
Yeşeren aşkları dökmesin gazel
Umutsuz düşersen korkma bize gel
Gözlerimiz çekti anılar gitti
Savaştı öğrendik barışın huyu
Sırala Türk'lüğü olursun kayı
Hısım değil şimdi yadeller dayı
Ya canımız çekti tadı nefretti
Hamit ki içinde ozanlık durur
Anlam taşımayan şeye kudurur
Kurban senin kalbin nelere vurur
Atmosferi çekti neye gerekti
Afşin
Hamit Tunç
---------------
Bir Ülke Süzmecesi
özlerimde oluşan
katmerli duyguların acısına
soruyorum
şatafatlı bir rengin doruğu
yanıt
ben kimim
geçmişin azgın sıfatlarından
bir topak çamur
ya da
zamanın tam ortası bir rüya
ki
al kaçtılarla geleceğe uçuşan
Şimdi soluduğum nefesi kıskanıyorum
bedenimdeki çiğ damlalarından
dudağımın her değdiği şeytan
yaraları gibi toplumsaldır yaşamak
acılar üstüne bal sürmeler
dinden çıkarcasına uzun umut
muştulara ulaşamıyorum
yüreğim depreşiyor
iliğimin sinirinden
soruyorum
ben kimim
kırk yaşımın evingenliği içinde
bir ilkyaz coşkusuyla
pırıl-pırıl
yanıt sevdaların deliliği içre
zamanın bir tutam nefesi
alıp veremediğim
insan oluşumdandır belki
belki "dünyada"yaşadığımdan
umutlar ve toplumlar nasılsa
sızılar ve ateşlerle çevrili
ya çocuk ağlamasıdır kaldığımız zaman
ya arkadan yürüdüğümüz Türkiye
her konumuna feda ettiğimiz canlar
tarihler endamı güzel boylar
ulular kibar yorumlar ve
sağlığımızı yıkadığımız sular
Hamit Tunç
------------------
Tama
Şu uzun yollarda yürür iken ben
Sevdaları çeker ağlarım tama
Gönlümü derinden bağlar iken ben
Dünyaları gezer haylarım tama
Karakışta gül kokusu duyarım
Yüreğimi kara taşla oyarım
Soğuk duymaz tüm giysiyi soyarım
Dağlara vurup da donarım tama
İçinden aktığım ufuklar geniş
Bana bir dost olan taze meneviş
Sorarım kendime bu nasıl bir iş
Duvarları yıkıp paylarım tama
Nerede çektiğim aşkların ahı
Ard arda dizilen pişmanlık tühü
Çıkar mı içimden bir daha vahı
Ummanlara dalar boylarım tama
Hamit Tunç çilenin dehlizi çıkar
Dünyalar yaratır dünyalar yıkar
Sanma bu gidişten sanma ki bıkar
Yaralara vurur emlerim tama
Afşin
Hamit Tunç
KAYNAK: www.antoloji.
Adresinden yararlanılmıştır.
--------------------------------------------------------
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder