DURSUN ERMEYDAN

Ozan.

 

 DOĞUMU: Egitmen bir babanın beşinci  evladı olarak 1943 yılında Maraş'ın Variyanlı  köyünde doğdu. 

ÖĞRENİMİ: İlkokulu   köyünde,  bir müddet  esnaflıktan sonra orta okulu,  İmam Hatibin  orta kısmını, Ticaret Lisesini Maraş'ta bitirdi.  Yüksek okuldan sonra  orman teşkilatına girdi.

HİZMETİ: Uzun yıllar Şeflik ve arkasından Müdürlük   yaptıktan sora  05.03.2008 de emekli oldu.

HOBİLERİ:  Şiirin yanısıra  makale ve hikaye yazmayı, fıkrayı ve fıkra anlatmayı, bilgisayar kullanmayı  sever.

OKUMAK: Okumak  onun için bir ödev gibidir. Sanki biri ona ödev vermiş, yarın soracakmış gibi okur, kendini sorumlu hisseder.

Güzel denebilecek bir kütüphaneye sahiptir. Okumadığı bir  eseri kütüphanesine koymaz. Osmanlıca okur ve  yazar.

Arap kremerine yabancı değildir.

------------------------------------

şiirleri

1.

Çekemedim bu gurbetin kahrını

Kahi beni götürür kahi gönlümü

İstemezdim affolmadan ölümü

Ya beni götürür ya da gönlümü

Bazan estiriyor sevda yelleri

Yaş geçse de sevmek gelir gülleri

Konuştukça bal akıyor dilleri

Ya beni götürür ya da gönlümü

Kah gönül bağına bağlanır gönül

Çağlayan şakıyan bülbül de gönül

Ağlayan pınara dayanmaz gönül

Ya beni götürür ya da gönlümü

Dursun ne inlersin ah u zar ile

Yitirdin bulaman düşmüşsün dile

Koşturdum  kovaladım geçmiyor ele

Ya beni götür ya da gönlümü

-----

2.

Başkonuş'a

Top top olmuş zülüflerin alnında

Dökülmüş saçların gerdana güzel

El verip te uyumaktı dizinde

Bulunmaz alemde kaşların güzel

Aşık oldum baharına yazına

Sümbüller yakışır ela gözüne

Dayanamaz kimse senin nazına

İncedir serviden boyların güzel

Dolaşır mevsimler her yıl başında

Anber kokar toprağında taşında

Söz etmez hiç kimse kaç bin yaşında

Tarifi imkansız döşlerin güzel

Nice yiğitleri çektin döşüne

Ben' gibi meczuplar düşer peşine

Rastlamadım güzellikte eşine

Her koyuna senin meftunum güzel

Konuştukça bal akıyor dilinden

Koklayanlar meftun olur gülünden

Sedirinden köknarından yelinden

Her yerin bir başka renktedir güzel

Söylesem ismini bana bağ olur

Yaylasında güzel güzel yağ olur

Kıymetini bilmezlere ağ olur

Bulunmaz dünyada bir eşin güzel

Baktıkça aynına kaynıyor içim

Yapmam gerekiyor seninle geçim

Uğramış rüzgara dağılmış saçın

Dağılmış saçına meftunum güzel

Bağlasam elimi tutsam dilimi

Özlüyorum bazen akan selini

Koparmak isterdim gonca gülünü

Çaresizlik belimi yıkıyor güzel

Her yerde söylüyor Dursun sözünü

Öyle bir ateş ki yakar özünü

Basayım bağrıma dikenini közünü

Alemi cihanda Serversin güzel

-----------------------------------------------------------------

NOT: Ozanın  doğduğu, çocukluğunun geçtiği Variyanlı (Topçalı) köyü Başkonuş Dağının eteğindedir.

İlerleyen yıllarda da  işinin ormanla ilgilisi  olması nedeniyle  ömrünün çoğu buralarda geçmiştir.

Bundan dolayıdır ki;

Ozan,  bu şiirinde Başkonuş sevgisini bir güzele benzetmiştir. 

-----------------------------------------------------------------