SOYU
Babası: Ozan Niyazi (Köylüler arasında Aşık Hasan olarak bilinir)’nin kardeşi 1858 doğumlu Süleyman,
DOĞUMU: 1913 Yılında Yenicekale’nin Çınarpınar Köyünün Karbasan Obasında doğdu..
ÖLÜMÜ: 2003
bir şiiri ve hikayesi
Muradi ile Aşık Osman çağdaştır. İkisi de Yenicekale’li ama köylerinin arası 20 km mesafededir. O günün şartlarında sık sık birbirini görmeleri zordur. Muradi ile karşılıklı atışırlar ama bu atışmalar mektup şeklinde olur. Yani her iki ozan meramlarını kağıda döker ve diğerine gönderir.
-----
Hüviyet cüzdanın almış eline
Senin ibadetin kimin yoluna
Beş vakit farz buyurmuş kuluna
Takdir etmezse o da kılınmaz imiş
Okudum destanın manası kolay
Bakırı parlatan değil mi kalay
Yoksa benim ile eden mi alay
Kimden olduğu bilinmez imiş
Gördün mü âşıkların pirini
Mümin olan sarf eylesin varını
Nerde gördün Muhammed’in nurunu
Her adama nasip olunmaz imiş
De kimdir babasız dünyaya gelen
Kimdir dost yoluna canından olan
Kim halka namazın Kâbe’de kılan
Bu da çehdinen ele alınmaz imiş
Der Âşık Muradi uzak arası
Bulunmaz mı her işlerin çaresi
Dost yoluna yüreğimim yeresi
Varsam mahşere silinmez imiş
Komşu köyde Muradi’nin sevdiği bir kız varı. Kızı başkasına vermek isterler. Muradi, dayanamaz. Bu haksızlık der. Muradi’nin Yenicekale’deki arkadaşları kızı kaçırmaya gider. Ama olaydan haberi olan Muradi’nin babası zorbalık istemez ve kızın ailesine haber gönderip durumu anlatır. Muradi, komşu köye vardığında boş çalar. Muradi şu şiir sonrası teselli bulur.
Alan övünsün veren övünsün
Aşık Muradi dövünsün
Ben Allah’a güvenirim
Musa ocağın sönsün
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder