KAMİL BOZKURT

DOĞUMU: Maraş’ın Elbistan İlçesinde 1912 yılında doğdu.

ÖĞRENİMİ: İlköğretimini, Elbistan Numune Mektebinde tamamladı.

MESLEĞİ: Babası İsmail beyin vefatı ile hayata atıldı. Köşkerlik yaparak geçimini sağladı.

TÜTÜN KAĞIDI:  Şiirlerini başta tütün kağıdı olmak üzere bulduğu her çeşit kağıda yazdı.

iki küçük çuval şiiri vardı:

1982’de vefat ettiğinde iki küçük çuval dolusu şiir bıraktı.

ESERİ: Küçük yaşlarda şiir sevdasına tutulan şair, yazdığı şiirleri:

“Bozkurt’un Sesi ve Şiirleri” adlı kitapta topladı.

  

ÖLÜMÜ: 1982 yılında vefat etti.

-----------------------------------------------------------------

şiiri

1.

GÜZELLEME

Elaman tek benden döndürme yüzün

Ben kul olam sen de paşa sevdiğim

Merhametin kısa berk imiş özün

Verdiğin emeğimi boşa sevdiğim

Ne kadar zar etsem duymaz kulağın

Ceylan gibi sarpta gezer yolağın

Zor eyledim bükülmüyor bileğin

Her yanın benziyor taşa sevdiğim

Gide gide ben ardından yoruldum

Yamacına yârim diye kuruldum

Cıvıl cıvıl sözlerine vuruldum

Benzettim dilini kuşa sevdiğim

Kalmadı sabrım nerede kaldın

İncittin gönlümü ahımı aldın

Kudretten mi yoksa hıdat mı çaldın

Rastlamadım böyle kaşa sevdiğim

Yalan imiş işte ikrarın sözün

Anlamadım kibarım hilada gözün

Bahara renk veren yanağın yüzün

Neden bugün benzer kışa sevdiğim

Kamil Bozkurt der ki yarım izlerim

Gelir deye yollarını gözlerim

Tasvirine dair tatlı sözlerim

Gitmedi mi yoksa hoşa sevdiğim

    KAMİL BOZKURT

-----

2.

MEDHİYYE*

Ey vaktin dâhisi yüce misafir
Ruha gıda gülün kokar efendim
Lü’lü ü mercana benzer kelâmın
Kelâmın sîneyi yakar efendim

Takdire lâyıksın ey Sultan-ı Han
Tefsir-i yektâsın ey ilm-i furkan
Dersine muhtaçtır damardaki kan
Kelâmın sîneyi yakar efendim

İrşat ettin şimdi burada beni
Takdir etmeyen dil çürüsün seni
Hâk-i pâyın cehle öğretti dini
Bî- hâya uzuktan bakar efendim

Renk verir her halin nergise güle
Rayhası karışır baharda yele
Deryasın lütf ile akarsın dile
Fikrini irfana takar efendim

Mutlak durur zatınıza erenler
Tutmaz sözün aslen nâra girenler
Kemâline devre mânâ verenler
Nîzeyi sîneye çakar efendim

Cûş eden sohbette ne hoş âlemin
Takdirin sayini fâik kelâmın
Hele şu sohbette hayru’l- enamın
Şeytanın bendini yıkar efendim

Kamil Bozkurt derse yazmaz mı kalem
Mecnûnun Leylâsı çekmez mi elem
Kelâmın lafze-i amme-i âlem
Tutanı Firdevse dıkar efendim  
       Elbistanlı Kamil BOZKURT

--------------------------------------------

* Ozan   Kâmil Bozkurt, bu şiirini, (İHRAMCIZÂDE/ SİVAS'LI İSMAİL HAKKI TOPRAK: Sivas’ta birçok camiler, köprüler, çeşmeler gibi eserin yapımı ve onarımında emeği olan manevi şahsiyet.)   1955 yılında Ulu Camii onarımı için Darende’den sonra  Maraş’ın Elbistan ilçesindeki  bir  sahra  sohbetinde İhramcızâde Hazretlerinin   huzuruna gelip asker gibi selam verir  ve tok sesiyle İHRAMCIZÂDE Hazretleri için yazdığı MEDHİYE şiirini  okur

-----------------------------------------------------------------